Blog

Door Albert Lammers

Als vormgever die jaren in de randstad en daarbuiten bij veel bureaus, groot en klein, rondgezworven heeft ben ik heel wat creatievelingen tegengekomen. Wat mij opviel buiten die ervaring met collega’s en de kunstenaars, waar je van leest en ziet, is dat het bijna nooit ophoud bij die ene discipline waar je ze in eerste instantie van kent.

Mister Multitalent
Het grootste voorbeeld van een multitalent is Leonardo Da Vinci die begaafd was in meerdere disciplines. Ook muziek was daar een van. Hij componeerde en was bedreven met het spelen van de fluit en de lier, een instrument dat veel gelijkenissen heeft met de harp. De lier is klein en vast te houden door het tegen de holte tussen schouder en borst te drukken. Leonardo schijnt daar zonder repeteren prachtig bij te hebben gezongen.

Leonardo zou Leonardo niet zijn als hij niet een instrument zou hebben bedacht en uitgetekend, de Viola Organista. Het is een combinatie tussen een strijkinstrument en een piano en is na 500 jaar eindelijk te horen.
Over zijn andere talenten kan ik kort zijn. Wie kent zijn uitvindingen niet, die vaak magistraal getekend zijn, of zijn schilderijen, architectuur en beeldhouwwerken.

Voor de grafische collega’s geldt dat ze vaak ook iets met muziek doen, spelen een instrument en staan ook graag in de spotlights op het podium. Creativiteit blijkt geen grenzen te hebben. Het Alfa brein zoekt naar alle soorten mogelijkheden om zicht uit te drukken en zoekt wegen om problemen, op z’n eigen nog niet ontdekte of uitgevoerde manier, op te lossen. Dat klinkt wat raar “oplossen” maar dat is zeker wat er gebeurt met creativiteit. Er is namelijk een grote drang om zich uit te drukken waar een mate van discipline nodig is. De weg er naartoe heeft obstakels die overwonnen moeten worden. Vaak moet je jaren oefenen, schaven, perfectioneren om dat wat in je gedachte zit, er ook goed uit te laten komen. Je herkend zeker wel de bloedende vingers van de gitarist die in het begin nog geen eelt op z’n vingers heeft en de toppen nog zacht zijn. Menigeen is gestopt bij de pijn en kramp bij die beginlessen.

Paul Roberts
Een uit m’n eigen verleden veel gedraaide muzikant die twee disciplines had, was Paul Roberts van Sniff ’n the tears. De band’s albumcovers waren zijn schilderijen. Bijna als foto’s zo goed geschilderd en duidelijk ook bedoeld als cover voor het album van de band. Het werk moest dus tijdens of na de opnames zijn gemaakt.

Hij heeft in totaal 8 covers geschilderd voor hun albums en heeft uiteindelijk voor schilder gekozen, z’n eerste creatieve liefde en leeft nu in Frankrijk.
Z’n stijl is hyperrealistisch en komt in al z’n werk terug.

Miles
Een andere muzikant die graag schilderde is Miles Davis. Zijn werk is totaal anders dan die van Roberts en laat direct zien dat de muziek terugkomt in die andere liefde die uitdrukking behoeft. Miles kleurt en springt van hot naar her met z’n trompet. Het laat zien dat hij Jazz in z’n genen heeft en eigenlijk geen andere dan díe stijl zo goed kan uitdrukken. Hij laat zich niet in een hokje stoppen wat betreft de uitvoering en heeft eigenhandig stromingen veroorzaakt die tot op de dag van vandaag nog gespeeld worden. Kijk je naar z’n schilderijen dan zie je die Jazz en een thema terugkeren. Zoals bij dit, bijna grafische Kandinsky werk, waar ik de naam niet van kan vinden.

Er is wat werk van Miles te vinden op het net. Zijn eigen website milesdavis.com geeft 62 werken weer en is zeer gevarieerd qua stijl. Helaas wordt er weinig over gezegd. Niets over de grote van de stukken, waar het op gemaakt is of waarmee hij geschilderd heeft.

Er zijn zoveel albums uitgebracht van Miles dat het niet te achterhalen is of er een artwork van hem is gebruikt als cover. Toch zijn er veel schilderij en of dergelijken gebruikt waar zeker werk van hemzelf niet had misstaan. Misschien vond hij het niet gepast of wou hij geen aandacht vestigen op z’n “hobby”.

Waarom
Zelf heb ik ook aanleg tot meer dan één discipline. Buiten mijn grafische werk heb ik vier jaar op North Sea Jazz gespeeld als gitarist en kan een beetje componeren. En het gekke is dat binnen de muziek het vaak ook niet bij één instrument blijft. Zo heb ik vroeger een paar maanden de sax van mijn oom mogen lenen. Mee tetteren met de radio ging al snel en toonladders zoeken ook. De oom wou z’n sax na een paar maanden terug helaas. Thuis heb ik nog een DX7 IIFD staan die zich aardig laat gelden met de plug-ins van Logic. Fotografie spreekt me ook aan en heb wat series op flikr staan. Ook werk ik beelden bij voor Max Koot Studio. Zo kwam ik dus op het idee van deze blog. Je ontmoet ze overal in deze crea wereld en valt vooral op als je er zelf ook mee bezig bent.

Weet jij nou meer en kan je mij wijzen op een link die wijst naar informatie waarom dit is of dat je zelf een idee hebt, hoor ik dat graag. Reageer en laat een bericht achter als je bijvoorbeeld nog meer creatievelingen kent met meerdere disciplines.